மாத்ரு பஞ்சகம் - ஆதிசங்கரர்

மாத்ரு பஞ்சகம் - ஆதிசங்கரர்

‘உன் மரண சமயத்தில் அருகே இருப்பேன்’ என்று வாக்குக் கொடுத்து தான் துறவியாக மாறுவதற்குத் தன் தாயிடம் சம்மதம் வாங்கியதும், அதன்படி அந்தச் சமயத்தில் தன் தாய்க்குக் கொடுத்த வாக்கை நிறை வேற்றியதும், ஆதிசங்கரரின் வாழ்வில் நடந்த அற்புதச் சம்பவங்கள். ‘எதைத் துறந்தாலும் தாயைத் துறப்பது தர்மமாகாது’ என்று நிலைநாட்டிய ஆதிசங்கரர், தன் தாய் மரணம் அடைந்த பிறகு, தாயின் அருமை பெருமைகளை வெளிப்படுத்திய ‘மாத்ரு பஞ்சகம்’ -தமிழ் வடிவம் இது.
மனிதகுலம் முழுமைக்கும் சொந்தமான தாய்மையைப் போற்றுவதை ஐந்து ஸ்லோகங்களில் அற்புதமாகச் செய்துள்ளார் ஆதிசங்கரர்.


1. அன்னையே, என்னை ஈன்றபொழுது பட்ட வலி என்னென்பேன்; பற்களைக் கடித்து, ப்ரசவ வலியில் துடித்து, பெற்றெடுத்தாய். மலங்களினால் வருடம் பல துர்நாற்றம் அடையச் செய்தேன், பாவி நான். கருவிலிருந்தபோது, ஊனினை உருக்கி, உடலினை வருத்தி, உதிரத்தால் உணவு தந்து, உயிர் கொடுத்தாய்! உனக்கு என்ன கைமாறு செய்வேன்? பேரும், புகழும், பொன்னும், பொருளும் தந்து, போற்றினாலும் போதாது.

2. பள்ளியில் பரதேசிக் கோலத்தில் பார்த்தவுடன், கனவிலும் நினைவிலும் பயந்து, என்னைத் தழுவி, குழந்தைகளுடன் நீயும் ஒரு குழந்தையாய், கேவிக்கேவி அழுதாய். யாவரும் சேர்ந்து அழுதனரே. பாதார விந்தங்களில் பணிந்து உன்னைப் போற்றுவேன். பின் என் செய்வேன்? அன்னையே!

3. என்னைப் பிரசவித்து பட்ட வலியில் கூவிய நாமங்கள் என் காதில் இன்னும் ஒலிக்கின்றன.
‘அம்மா, அப்பா; ஐயனே, என்னை ஈன்ற
ஈசனே, சிவகாமி நேசனே; க்ருஷ்ணா, கோவிந்தா, முகுந்தா, முரஹரி ஆதிமூலமே, அச்சுதா என்று தெய்வங்களை உன் துணைக்கு அழைத்தாய் நன்றி சொல்ல என்னால் நமஸ்கரிக்க மட்டும்தான் முடியும்.

4. உன் மரண கால தாகத்தை என்னால் தணிக்க முடியவில்லை.
உன் இறுதி யாத்திரையில் என்னால் கலந்துகொள்ள முடியவில்லை.
கர்ண மந்திரத்தை உன் செவியில் சொல்ல முடியவில்லை.
கருணையால் இந்தத் தவறுகளை மன்னிப்பாய்
காலம் கடந்து உன் காலடியில் நிற்கிறேன் அம்மா!

5. “முத்தே, மணியே, மருக்கொழுந்தே, மாணிக்கமே, மரகதமே, என் கண்மணி ஒளியே, என் ராஜாவே, கண் உறங்கு, வாழ்க பல ஆண்டு” என்று தாலாட்டுப் பாடினாயே என் பத்ம ராகமே என்னால் இன்று ஒரு பிடி பச்சரிசிதான் உன் மூடிய வாயில் இடமுடிந்தது!

(ஆர். ஸ்வாமிநாதன்.இணையம்)

மாத்ரு பஞ்சகம் -சமஸ்கிருத சுலோகம் - விரும்பினால் கேட்கலாம்.