மிருகத்துள் மிருகம்

by நந்து Wed Apr 17, 2013 6:32 pm

மிருகத்துள் மிருகம்

இரவிலு மியங்கிடும் நிலைகண்டு
‘பெற்றனர் பெண்கள் சுதந்திரமே’ - என
கண்டது கனவுகள் என்மனமே.

பட்டென பறந்த பொறியொன்று
பட்டது செவிகளில் சட்டென்று - அதில்
ஆனதென் இருதயம் இருதுண்டு.

பூக்கவும் செய்யா மொட்டொன்று
வாடிற்று வண்டிடம் வதைபட்டு - என்பது
கேட்டது நிகழ்ந் திற்று.

கனவுகள் தாங்கிய காம்பொன்று
கருகிற்று கனலின் கதிர்பட்டு - அது
சிதைந்தது தீயின் சிறைபெற்று.

தெருவினில் திரிந்திடும்சொறி நாய்கூட
புணராதாம் பருவமுறா மற்றொன்றை - பின்னெதைக்கொண்
டிகிழ்ந்திடுவே னிக்கீழ்மகனி னிழிசெயலை?

இறைவன் இருப்ப துண்டென்றால்
அணைத்தையு மறிந்தவ னவனென்றால் - பின்
சிதைப்பே னவனையும்சிங்க கரம்கொண்டு

காசெனும் கயமையை கைகாட்டி
கால்விரித்திடும் பரத்தியர் பலவிருக்க - பட்டையும்,
சிறுசிட்டையும் சிதைத்தல் சீரோ?

ஒருசொட்டென ஈரமும் பெற்றுவிட
கருங்கல்லென இறுகின இவன்நெஞ்சம் - அதை
பிளப்பதில் பிழையும் பிடிபடுமோ?

- நந்து

(முதலில் நாகையிலிருந்தும் , பின் என் திருப்பூரினின்றும் எய்யப்பட்ட அம்பகளால் சிதைக்கப்பட்ட என் நெஞ்சத்தின் இரத்தச் சிதறல் இவை)

by raja sekar.v Wed Apr 17, 2013 9:04 pm

by பூவன் Sat May 11, 2013 11:44 pm

வன்கொடுமைகள் சாடிய வலி மிகுந்த வரிகள் ....
வார்த்தைகளும் வடிக்கிறது கண்ணீர் துளிகள் ...

by ராஜு சரவணன் Sun May 12, 2013 3:49 am

நல்ல கவிதை நல்ல பதிவு நன்றி

by தளிர் அலை Sun May 12, 2013 8:35 am

சிதைக்கப் பட்ட சிட்டுகளின் முன்னிலையில் (அந்தோ பரிதாபம்.. சிதைந்தே போகின்றனரே சோகம்

) அவர்களின் சிதைகள் சிதைவுறும் முன்னர் அவர் பெற்றவர் பெரியவர் முன்னிலையில் மற்றவர் மக்கள் முன்னிலையில் இம் மாக்களை சுட்டே கொல்ல வேண்டும்.. கல்லில் இட்டே சிதைக்க வேண்டும்.. சட்டம் வருமோ இவ் வன்மைகள் ஓட..!!