நானும் எனதும்

முனைவர் ப.குணசுந்தரி · 18/07/2015

நானும் எனதும்

சுழியில் விரிந்து
விளிம்புகளை இழக்கும்
நீருருவாய் பேச்சு

அவளின்
இதுவரையிலான ஆதங்கத்திற்கு
வடிகாலாகவும் இருக்கலாம்

உறுத்து விழிக்கும்
ஆங்காரத்துள் ஏமாற்றம் விரிய
உயிர்காற்றில்
பிசுபிசுக்கிறது தோற்றம்

இனமறியாத
மனத்தின் நெருடலில்
எதிர்பார்ப்புகள் மொன்னையாக
ஏற்பும் மறுப்பும் வெறுமையாக்குகிறது.

திடீரென கனக்கும்
நெஞ்சுக்கூட்டில் சமாதானமாகாமல்
பிசைகிறது கண்டம்

கண்முன் விளக்கமாகும்
மண்ணுடனான உறவில்
ஒவ்வொரு மணித் துளியிலும்
பதிய விரும்புகிறேன்

அதிர்வின்
காலமும் அகலமும் கணிக்க
கரையை அகலப்படுத்தினால்
உள்சரிகிறது மணல்

முகச்சுருக்கத்தில்
அழுவதுகூட அவமானந்தான்.

நடப்பை
இமைக்குள் நிருத்தி
சவமாய் கிடைக்கையில்
முடியாததும் புரியாததும்
மண்ணில் அழுந்த
கைகளின் பிணைப்பை
நெற்றியில் தாங்கி
விண் என்ற தெரிப்பில்
நிதானமாய்
சுவாசிக்கிறது மனது

பார்த்ததும்
சுருக்கத்தைக் கண்ணீராக்குகிற
நட்பைப் பெறவில்லை

மயிர்க்கால்களில் ஊறும்
உவர்க்கசிவின் எரிச்சல்
மண்ணின் தொடர்பருந்த
உயிர்களின் தொகையில்
அச்சம் தருகிறது.

உவப்பிலியாகச் சபித்தாலும்
சுற்றியுள்ளவை
அதனதன் செயல்களில்
முனைப்புடன்

வவ்வாலின் எச்சத்தை
நினைவுறுத்துகிறது
மண்ணேறிய வியர்வையும்
நெடிதுயிர்ப்பும்.

முனைவர் ப.குணசுந்தரி தர்மலிங்கம்
(வார்ப்பு மின்னிதழில் வெளிவந்தது)

**பழ.முத்துராமலிங்கம்** · 27/09/2015

நானும் எனதும்

நானும் எனதும்

Re: நானும் எனதும்

மறுமொழி எழுத நீங்கள் உறுப்பினராக இருக்க வேண்டும்..

உறுப்பினராக பதிவு செய்க

உள்நுழைக