அங்கே வேண்டாம் மறதி…

ஒரு முறை சென்னை தியாகராய நகரில் இராமாயணத்
தொடர் சொற்பொழிவு நடைபெற்றுக் கொண்டிருந்தது.

அதன் நிறைவு விழாவிற்குக் கல்கி கிருஷ்ணமூர்த்தி
அழைக்கப்பட்டிருந்தார்.

கல்கி, குறிப்பிட்ட நேரத்திற்கு விழாவிற்கு வந்துவிட்டார்.
ஆனால், சொற்பொழிவு நிகழ்த்தும் பாகவதர்
தாமதமாகத்தான் வந்தார். அவ்வாறு தாமதமாக வந்ததுடன்,
“தான் சரியான நேரத்திற்குப் புறப்பட்டு வந்ததாதவும்,
சொற்பொழிவுக்காக எழுதி வைத்திருந்த குறிப்புகளை
வீட்டிலேயே மறந்து வைத்துவிட்டதாகவும், மீண்டும்
வீட்டுக்குச் சென்று எடுத்து வந்ததால் தாமதமாகி
விட்டதாகவும்’ தன் தாமதத்திற்குக் காரணம் கூறி
முடித்தார்.

பாகவதர் தன் சொற்பொழிவின் நிறைவில்,
“இங்கே நேரில் வந்து தினமும் கதை கேட்டவர்களுக்கும்,
நேரில் வர முடியாமல் இங்கு வந்தவர்கள் மூலம் கதையைக்
கேட்டவர்களுக்கும் வைகுண்டத்தில் சிறப்பான இடம்
கிடைக்கும்” என்று கூறினார்.

அந்நிகழ்ச்சியில் நிறைவுரை வழங்கிய கல்கி,
“இங்கே பாகவதர் அவர்கள் சொற்பொழிவைக்
கேட்டவர்களுக்கும், வந்தவர்கள் மூலம் கேட்டவர்களுக்கும்
வைகுண்டத்தில் சிறப்பான இடம் கிடைக்கும் என்றார்.

சொற்பொழிவைக் கேட்டவர்களுக்கே சிறப்பான இடம்
கிடைக்கும் என்றால், இக்கதையை இத்தனை நாட்களும்
இங்கே சொன்ன பாகவதருக்கு மிகச் சிறப்பான இடம்
கிடைக்கும் என்பதில் ஐயமே இல்லை.

எனவே, அவருக்கு ஒரு யோசனை கூறுகிறேன்.
நீங்கள் இங்கே பேச வரும்போது முக்கிய குறிப்புகளை
வீட்டில் மறந்து வைத்துவிட்டு வந்து மறுபடியும் சென்று
எடுத்து வந்ததாகக் கூறினீர்கள்.

அதுபோலவே வைகுண்டத்திற்குச் செல்லும்போது
எதையாவது மறந்து வைத்துவிட்டுச் சென்று விடாதீர்கள்.
ஏனெனில், அங்கே ஒருமுறை சென்றுவிட்டு மறுபடியும்
திரும்பி வந்தெல்லாம்
எடுத்துச் செல்ல முடியாது” என்றார். அப்போது அந்த
அரங்கில் சிரிப்பொலி எழாமலா இருந்திருக்கும்?
–
———————————
நன்றி- தமிழ்மணி