இப்படியும் ஒரு ஞாபகமறதி!

**சிவா** · **சிவா** Thu 26 May 2011 - 12:15

இங்கிலாந்து நாட்டைச் சேர்ந்தவர், கணிதவியல் அறிஞரான நோர்பெர்ட் வீனர். இவருக்கு ஞாபகமறதி அதிகம். தான் எங்கே இருக்கிறோம், என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறோம் என்பதையே சில சமயங்களில் மறந்து விடுவார்.

ஒருமுறை வேலை காரணமாக கேம்பிரிட்ஜில் இருந்து நியூட்டன் என்ற நகருக்கு குடும்பத்தினருடன் குடிபெயர்ந்தார், வீனர். பழைய வீட்டைக் காலிசெய்துவிட்டு எல்லோரும் புதுவீட்டில் குடியேறினர். வீனரின் மனைவிக்கு, அவருடைய ஞாபகமறதி பற்றி நன்கு தெரியும். எனவே, ஒரு காகிதத்தில் புதுவீட்டுக்கு குடிபெயர்ந்த விவரத்தை எழுதி, அந்த வீட்டின் முகவரியையும் அதில் குறித்து வீனரின் சட்டைப்பையில் வைத்தார். அதன்படியே சிலநாட்கள்வரை வேலைக்குச் சென்றுவிட்டு சரியாக புதுவீட்டுக்குத் திரும்பி வந்தார், வீனர்.

ஒருநாள், கணிதம் தொடர்பான சிந்தனை ஒன்று வீனருக்குத் தோன்றியது. அதை மறந்து விடாமல் இருக்க, தன் சட்டைப்பையில் இருந்த ஒரு காகிதத்தில் குறித்து வைத்தார். அது, புதுவீட்டின் முகவரி எழுதப்பட்ட காகிதம். அதில், சில சமன்பாடுகளைக் கிறுக்கலாக எழுதி வைத்தார்.

சிறிதுநேரம் கழித்து அந்தச் சமன்பாடுகளைப் பற்றிச் சிந்தித்தபோது, அவை தவறானவை என்ற முடிவுக்கு வந்தார். உடனே, சமன்பாடுகள் எழுதப்பட்ட அந்தக் காகிதத்தைக் கசக்கித் தூக்கி எறிந்தார். சட்டைப்பையில் முகவரி இல்லாததால், அன்று மாலை மறந்துபோய் மீண்டும் தன் பழைய வீட்டுக்கே சென்றுவிட்டார், வீனர். அங்கு வந்தபிறகே புதுவீட்டுக்கு குடிபெயர்ந்தது அவருக்கு ஞாபகம் வந்தது. இருந்தாலும், புதுவீட்டின் முகவரி அவருக்கு நினைவில் இல்லை.

அப்போது சிறுமி ஒருத்தி அந்தத் தெரு வழியாக வந்து கொண்டிருந்தாள். அவளிடம் விசாரித்தால் ஒருவேளை தன்னுடைய புதுவீட்டின் முகவரி தெரியக்கூடும் என்று நினைத்தவர், அந்தச் சிறுமியிடம் பேச்சுக் கொடுத்தார்.

"என்னை உனக்குத் தெரியும் என்று நினைக்கிறேன். நான் தான் கணிதப்பேராசிரியர் நோர்பெர்ட் வீனர். முன்பு இங்குதான் நான் குடியிருந்தேன். சில நாட்களுக்கு முன்னர் தான் இங்கிருந்து வேறு இடத்துக்கு குடி பெயர்ந்தோம். நாங்கள் எந்த இடத்துக்குக் குடிபெயர்ந்தோம் என்பது உனக்குத் தெரியுமா?'' என்றார்.

"உங்களுக்கு ஞாபகமறதி இருக்கிறது என்று அம்மா அடிக்கடி சொல்வார். ஆனால், இந்த அளவுக்கு மறந்து விடுவீர்கள் என்று நான் நினைக்கவில்லை. நான் என்னுடைய பழைய தோழியைப் பார்ப்பதற்காக இங்கு வந்தேன். என்னையே மறந்து விட்டீர்களா அப்பா?'' என்றாள் வீனரின் மகளான அந்தச் சிறுமி.