"மைத்ரீம் பஜதே"(அன்பு ஒன்றே நம்மை ஆளட்டும்)-ஒரு தெய்வத்தின் குரல்-வேத ரக்ஷணம்.

இப்போதிருப்பவர்களுக்குச் செய்ய வேண்டிய கடமை என்பது மட்டுமின்றி..வருங்காலத்தில்..நமது
சந்ததியினருக்கு நாம் மகா துரோகத்தைச் செய்து பாவத்தைச் சேர்த்துக் கொள்ளாமலிருக்கவும்..
எல்லோரும் செய்யவேண்டியது..அவரவர்க்கு விதித்த தர்மப் படியான "வேத ரக்ஷணம்"தான்.
"இந்தக் காலத்திலேயே..வேத தர்மத்தை எவனும் லக்ஷியம் பண்ணவில்லை..வருங்காலத்தில்..
யார் சீந்தப் போகிறார்கள்?".. இப்போது இதற்காகப் பெரும்பாடு பட்டு என்ன பிரயோஜனம்?.."என்றெல்லாம்
உங்களுக்குத் தோன்றலாம். ஆனால், எனக்கு அப்படித் தோன்றவில்லை. காலச் சக்கரத்தில்..
கீழே போனது மேலே வரத்தான் செய்யும். மேலே போனதும் கீழே வரும். இப்போது இத்தனை நவ நாகரீகம்
தலை விரித்து ஆடுவதினாலேயே..இது கீழே இறங்கித்தான் ஆக வேண்டும். இந்த நாகரீகத்தில் ஏதோ..
சௌக்கியம், சந்தோஷம்..இருப்பதாக நினைத்து ..இப்போது அதில் போய் விழுந்திருக்கிறோம். போகப் போக..
இதில் முழுக்க நனைந்த பிறகு ..இதில் அர்த்தம் இல்லை..அனர்த்தம்தான் ...என்பது பிடிபட்டுவிட
இந்த வாழ்க்கையில் நிறைவே இல்லை..உண்மையில்..நிம்மதியைத்தான் தொலைத்தோம்..என்பது
பிடிபட்டுவிடும். இதற்கு அமெரிக்கா ஒன்றின் உதாரணம் போதும்..அந்த ஜனங்களுக்குத் தாம்
நிறைவோடு இல்லை என்கிற சூனிய உணர்ச்சிதான் இப்போது வந்திருக்கிறது. நவீனத்தால் வந்த
நிம்மதியின்மையிலிருந்து விடுபட..நம்முடைய வேதாந்தம்,பஜனை, யோகா, முதலியவற்றைத்
தேடித் தேடி அவர்கள் கற்றுக் கொள்ள முயற்சி செய்கிறார்கள்.


நன்றி: காஞ்சி மகா ஸ்வாமிகள் அருளிய..தெய்வத்தின் குரலில் இருந்து.

"அன்பு ஒன்றே நம்மை ஆளட்டும்" என்ன அருமையான வாக்கியம்

இப்போதிருப்பவர்களுக்குச் செய்ய வேண்டிய கடமை என்பது மட்டுமின்றி..வருங்காலத்தில்..நமது
சந்ததியினருக்கு நாம் மகா துரோகத்தைச் செய்து பாவத்தைச் சேர்த்துக் கொள்ளாமலிருக்கவும்..
எல்லோரும் செய்யவேண்டியது..அவரவர்க்கு விதித்த தர்மப் படியான "வேத ரக்ஷணம்"தான்.

அருமையான பதிவு.இதைத்தான்
ரமண மகரிசி அவர்கள் கேட்டார்கள்(சொன்னார்கள்), நான் யார் என்ற கேள்வி,

ஒவ்வொரு மனிதனும் அவனை அவனே கேள்வி கேட்கும் போது, இந்த ஆத்மா யார், எங்கிருந்து வந்தது,எங்கே போகப் போகிறது, போன்ற கேள்விகளக் கேட்கும் போதும், யோசிக்கும் போதும் மனிதனுக்கு அவனிடத்தில் உள்ள தீய எண்ணங்கள் விலகி,புனிதமான எண்ணங்கள் வரத் தொடங்கிவிடும்.அவன் அந்த பாதையைத் தேடி போகும் போது...............அவர்கள் அந்த பாதையைத் தொட முடிகிறதோ இல்லையோ, ஆனால் வாழ்வில் தீங்கு என்பது மற்றவர்களைத் தொடாது அவர்களால்

நன்றி!கும்மாச்சி.
நன்றி!கிட்சா.

///அந்த ஜனங்களுக்குத் தாம் நிறைவோடு இல்லை என்கிற சூனிய உணர்ச்சிதான் இப்போது வந்திருக்கிறது. நவீனத்தால் வந்த நிம்மதியின்மையிலிருந்து விடுபட..நம்முடைய வேதாந்தம்,பஜனை, யோகா, முதலியவற்றைத் தேடித் தேடி அவர்கள் கற்றுக் கொள்ள முயற்சி செய்கிறார்கள்.////

மிகச் சரியாகவே கூறியுள்ளார்! பகிர்வுக்கு நன்றி ரமேஷ்!

ரொம்பவும் நன்றி! சிவா.

கால சக்கரத்தில் நாம் உழன்று கொண்டிருக்கிறோம்

நன்றி!இளமாறன்.