இனியாவது ஒன்றாய் வாழ்ந்திடுவோமா ... ?

எழுத நினைத்தேன் வார்த்தை முட்டியது

எழுதும் முன்பே கண்ணீர் கொட்டியது

சொட்டிய உவர்ப்பு நீரில் குருதி வாடை வீசியது

குமட்டிய வாசத்தில் பிணத்தின் நெடியும் வாட்டியது

நெஞ்சுருகும் நேரமாய் இறந்த தாய் மார்பில்

பாலுக்காக அழுகும் பிஞ்சுக் குழந்தையின் கதறலை

ஐயோ ...

என்னவென்று சொல்வது எப்படி அதை எழுதுவது

ஏ தீவிரவாதமே

பயங்கரவாத யுகமே

மங்கும் மானுட மனமே

ஏனிந்தகொலைவெறி

எதற்காக இந்த இரத்த வெறி

ஏ தமிழனமே

ஏ இந்தியமனமே

ஏ உலக மாகாணமே

கேளுங்கள்உரைக்கிறேன்

ஓர் உண்மைக்கதையை

அகற்றுங்கள் உங்கள் மாற்றான் மாயையை

இரக்கமில்லா நீயும் நானும் நாம் தானே

அவனும் இவனும் எவனும் நம் சொந்தம்தானே

ஆதாம் ஏவாள்நம் மனித முன்னோடி என்றால்

நாம் அனைவரும் அவர் வம்சம்தானே

சொந்தத்தில் சண்டை வரலாம்

சச்சரவு ஏற்படலாம் எவராவது

தம்தாய் தந்தை உறவுகளை கொல்வாரா

உன்அறிவியலைஇங்குதொகுத்திடு

அறிவின்இயலாமையைதீயிட்டுக்கொளுத்திடு

நியூட்டன்விதியைஇதிலேபுகுத்திடு

நீஎதைகொடுக்கிறாயோ

அதையேதிரும்பப்பெறுவாய்என்பதை

உன்மனதில்நிறுத்திடு

எதைகொடுத்தாய்உன்மக்களுக்கு

ஏது செய்தாய்இந்தநாட்டிற்கு

என்னபண்ணப்போகிறாய்உலகிற்கு

இவை எவற்றைப் பற்றியும் எண்ணாமல்

என்ன உரிமை கொண்டாடுகிறாய்

ஜாதி மதம் மொழி தாண்டியது மனிதநேயம்

என்பதை மறந்தாயா

அன்பே சிவம்

அன்பே புத்தம்

அன்பே சமணம்

அன்பே பௌத்தம்

அன்பே இயேசு

அன்பே அல்லா

அன்பே எல்லாம்

என்பதை எப்பொழுது உணரப் போகிறாய்

இப்பொழுதே

நம் தவறுகளை உணர்வோமா

தப்புக்களை திருத்திக் கொள்வோமா

இனியாவது ஒன்றாய் அமைதியாய் வாழ்ந்திடுவோமா ?

ஒருவனை ஒருவன் ஏறி மிதிக்கும் வல்லாண்மைச் சக்தி மனப்பான்மை ஒழிந்தால்தான் ஒன்றாய் வாழ்தல் சாத்தியம்...