சீவூர் கணக்கன் இருந்தும் கெடுத்தான் செத்தும் கெடுத்தான் !

சீவூரில் ஒரு கணக்குப்பில்ளை இல்லாத பொல்லாத
பிரச்சனைகளைக் கொடுத்துவந்தான்.

ஊர் மக்கள் அவனால் பட்ட இம்சைகள் சொல்ல முடியாமல்
இருந்தன.

கரம்பாகக் கிடப்பதை கரும்பு பயிர் செய்யப்பட்டதாக
எழுதுவான். பொரம்போக்கு நிலம் உபயோகத்தில் இருப்பதை
பட்டா என்பான். பட்டா உள்ள நிலத்தை பொரம்பொக்கு
என்பான்.

வெள்ளப்பாழ் என்றால் வயலில் வெள்ளாமை சபாஷ்
என்பான். மேயாத மாட்டை பட்டியில் அடைப்பான்.
பட்டியில் அடைத்த மாட்டை விற்றும் விடுவான்
கொஞ்சமா இம்சைகள்.

அவனுக்கு வயதாகிக்கொண்டே வந்தது. அந்திமக்காலம்
நெருந்கிக்கொன்டிருந்தது. தன் சாவிலும் ஊருக்கு ஒரு
பிரச்சனையை கொடுத்து விட்டுத்தான் சொர்க்கமோ இல்லை
இல்லை அந் நரகமோ போய்ச்சேரவேண்டும். என்று முடிவு
செய்தான்.

ஆக அயலூர் சென்று அந்த ஊர் மக்களிடம்.
சீவூர் கணக்குப்பிள்ளை,

‘ நான் இறக்கப்போகிறேன். இறந்த பிறகு என் சவத்தை
என் பிறந்து வாழ்ந்த சீவூரில் புதைக்கமால்
உங்கள் ஊர் சுடுகாட்டில் கொண்டுவந்து புதைக்க முடிவு
செய்து வைத்திருக்கிறார்கள். நான் அங்கு செய்து விட்ட
கொடுமைகளுக்கு செத்த பிறாகாவது அங்கு புதைக்காமல்
என் உடலை வெளியூரில் புதைத்தால் தான் அவர்ளது அந்த
ஆத்திரம் தீருமாம்.

ஆக நீங்கள் சாக்கிரதையாக இருங்கள் எச்சரிக்கை செய்யவே
வந்தேன்,’.

கனக்குப்பிள்ளை இப்படித் தன் வேலை முடித்துவிட்டு
சீவூருக்குத் திரும்பினார். தன் ஊர் மக்களிடம்,
‘ எனக்கு வயதாகி விட்டது. அந்திமக்காலமும் வந்துவிட்டது.
நான் இந்த ஊருக்கு ஒரு நல்லதும் செய்யவே இல்லை.
ஆக என் சவத்தை இந்த சீவூரில் புதைக்க வேண்டாம்.
அசலூரில் கொண்டுபோய் புதைத்துவிடுங்கள்’
சொல்லிவிட்டுப்பின் சில தினங்களில் இறந்துபோனான்.

சீவூர் கணக்குப்பிள்ளையின்
பிணத்தைப் பாடையில் வைத்துத்தூக்கிகொண்டு
அசலூருக்குப்போனார்கள். சீவூர் மக்கள் கணக்குப்
பிள்ளையின் பிணத்தைச்சுமந்து கொண்டு வருவதைப்பார்த்த
அசலூர் கிராம மக்கள் சண்டக்குத்தயார் ஆனார்கள்.

சீவூர் மக்கள் பிணத்தைத்தரையில் வைக்கபோனார்கள்
‘ பிணத்தை பாடையில் வைத்துத் தூக்கினால் சுடுகாட்டில்
தான் இறக்கிவைக்கவேண்டும் ‘
எனக்கூறித் தடுத்து பிரச்சனை பெரிய சண்டையில் முடிந்தது.

சீவூர் கணக்கன் இருந்தும் கெடுத்தான் செத்தும் கெடுத்தான்
எனச்சொல்லிக்கொண்டே சீவூர் மக்கள்
பிணத்தோடு ஊர் திரும்பினர்.

இன்றுவரை சீவூருக்கும் அந்த அச்லூருக்கும் பிரச்சனை இருந்து
கொண்டுதானே இருக்கிறது
-
-------------------------------
நன்றி- பழைய திண்ணை