அடையாளம் தொலையாத இரவுகள்...

**rameshnaga** · **rameshnaga** Thu Aug 04, 2011 5:35 pm

விளக்கின் விளிம்பிலிருந்து வழியும்
ஒளியின் விரல்கள் ...உன்னைச் செதுக்குகிறது
ஒரு ஓவியமாய் ...எனது கண்களில்.

விரல் பற்றுகிறேன்.

கல் எறியப்பட்ட குளத்தில் நடுங்கும் நிலவைப் போல்
அதிர்கிறது நமது புலன்கள்.

பிறகு நாம் கிறுக்கிய தாளில்-
ததும்பி வழிந்தது காதல் இல்லை.

இன்றும்-
தன் அடையாளம் தொலைக்காமல்
ஆடியசைகிறது அந்த இரவு -
இன்றைய இரவுகளில்...
தான் விழுங்கிய இரண்டு .....
களித்த பறவைகளை
நமக்குள் செலுத்தியபடி.