தொடத் தொடத் தொல்காப்பியம் (569)

First topic message reminder :

தொடத் தொடத் தொல்காப்பியம் (1)

   - முனைவர் சு.சௌந்தரபாண்டியன்                
  எம்.ஏ.(தமிழ்),எம்.ஏ(ஆங்கிலம்),பி.எட்.,டிப்.(வடமொழி),பி.எச்டி
  சென்னை-33

 தொல்காப்பியத்தின் முதல் நூற்பாவில்,
                                                                                 
 “ எழுத்தெனப் படுப
  அகரமுதல்  னகர இறுவாய்
  முப்பஃது என்ப “        எனக் காண்கிறோம்.

                             
 இதில்  இரண்டு நுட்பங்கள் உள்ளன.
                          
 1) முப்பது எழுத்துக்களைக் கணக்கிடும்போது,  அ,ஆ,இ,ஈ,உ,ஊ,எ,ஏ,ஐ,ஒ,ஓ,ஔ என்ற  12 உயிர்களைக் கூறி, க,ங,ச,ஞ,ட,ண,த,ந ,ப,ம,ய,ர,ல,வ,ழ,ள,ற,ன எனும் 18 உயிர்மெய்களைச் சேர்த்து ,மொத்தம் 30 என்று பலர் கூறுவர்.

இங்கு ஒரு திருத்தம். பதினெட்டு உயிர்மெய்களைச் சேர்க்கக் கூடாது; பதினெட்டு மெய்களையே கணக்கில் சேர்க்கவேண்டும். அஃதாவது, 12 உயிர்களையும் ,க்,ங்,ச்,ஞ்,ட்,ண்,த்,ந்,ப்,ம்,ய்,ர்,ல்,வ்,ழ்,ள்,ற்,ன் என்ற 18 மெய்களையும் கூட்டி
30 என்று கூறவேண்டும்.

உயிர்மெய்,உயிரும் மெய்யும் சேர்ந்து வருவது; அடிப்படை எழுத்து அல்ல.

அடிப்படை எழுத்துக்கள் உயிர்களும் மெய்களுமே.

2) ‘படுப’ என்ற சொல் நோக்கத்தக்கது. எழுத்து அஃறிணையாதலால், ‘படுவ’ என்றுதானே வரவேண்டும்? ‘ப’ பலர்பால் ஈறாயிற்றே? ‘வ’ அல்லவா பலவின்பால் ஈறு? அப்படியானால் தொல்காப்பிய மூலத்தைத் திருத்தவேண்டுமா?

குழப்பத்தை நீக்குகிறார்! “செய்யுளின்பம் நோக்கி வகரம் நீக்கிப் பகரம் இடப்பட்டது” என்பது அவர் விளக்கம். ‘நூற்பா’ ஆனாலும் ‘செய்யுளின்பம்’ தேவை ;அதற்காகவே தொல்காப்பியர் ‘படுப’ என்று எழுதினார் என்பதே இளம்பூரணர் தரும் தெளிவாகும்!
குழப்பம் நீங்கியது!

தொடத் தொடத் தொல்காப்பியம் (342)
-முனைவர் சு.சௌந்தரபாண்டியன்

 ‘ட்’ ,  ‘ற்’ , ‘ல்’ , ‘ள்’ ஆகிய மெய்கள் , பிற மெய்களோடு எப்படி மயங்கும் என்று சற்றுமுன் பார்த்தோம் !

இப்போது ,  ‘ல்’  , ‘ள்’ ஆகிய இரு மெய்கள் முன் ,  ‘ய’ , ‘வ’ அருகே எப்படி வரும் என விதி ஓதுகிறார்தொல்காப்பியர் ! :-

“அவற்றுள்
லளஃகான்   முன்னர் யவவுந் தோன்றும் !” (நூன் . 24)

‘அவற்றுள்’ – ட்ற்ல்ள் , ஆகிய நான்கனுள்,
‘லளஃகான் முன்னர் ’ – ல் ள் , ஆகிய இரு மெய்களின் முன்னே,
‘யவவுந் தோன்றும்’ – ய , வ ஆகிய உயிர்மெய்களும் வரும்!

இதற்கு , இளம்பூரணர் தந்த எடுத்துக்காட்டுகளை வருமாறு விளக்கமாகத் தரலாம் ! –

1. கொல்யானை – ‘ல்’ ல்லின் அருகே ‘யா’ என்ற உயிர்மெய் வந்துள்ளதைக் காணலாம் !

2. வெள்யானை – ‘ள்’ளின் அருகே ‘யா’ என்ற உயிர்மெய் வந்துள்ளதைக் காணலாம் !

3. கோள்வளை – ‘ள்’ளின் அருகே ‘வ’ என்ற உயிர்மெய் வந்துள்ளதைக் காணலாம் !
4. வெள்வளை – ‘ள்’ளின் அருகே ‘வ’ என்ற உயிர்மெய் வந்துள்ளதைக் காணலாம் !

இதே விதிக்கு நச்சர் தந்த எடுத்துக்காட்டுகளைக் கீழ்வருமாறு விளக்கலாம் !
5. செல்வம் - ‘ல்’ ல்லின் அருகே ‘வ’ என்ற உயிர்மெய் வந்துள்ளதைக் காணலாம் !

6. வெள்யாறு -  ‘ள்’ளின் அருகே ‘யா’ என்ற உயிர்மெய் வந்துள்ளதைக் காணலாம் !
7. ‘கள்வன்’ - ‘ள்’ளின் அருகே ‘வ’ என்ற உயிர்மெய் வந்துள்ளதைக் காணலாம் !

***

தொடத் தொடத் தொல்காப்பியம் (342)
-முனைவர் சு.சௌந்தரபாண்டியன்

 ‘ட்’ ,  ‘ற்’ , ‘ல்’ , ‘ள்’ ஆகிய மெய்கள் , பிற மெய்களோடு எப்படி மயங்கும் என்று சற்றுமுன் பார்த்தோம் !

இப்போது ,  ‘ல்’  , ‘ள்’ ஆகிய இரு மெய்கள் முன் ,  ‘ய’ , ‘வ’ அருகே எப்படி வரும் என விதி ஓதுகிறார்தொல்காப்பியர் ! :-

“அவற்றுள்
லளஃகான்   முன்னர் யவவுந் தோன்றும் !” (நூன் . 24)

‘அவற்றுள்’ – ட்ற்ல்ள் , ஆகிய நான்கனுள்,
‘லளஃகான் முன்னர் ’ – ல் ள் , ஆகிய இரு மெய்களின் முன்னே,
‘யவவுந் தோன்றும்’ – ய , வ ஆகிய உயிர்மெய்களும் வரும்!

இதற்கு , இளம்பூரணர் தந்த எடுத்துக்காட்டுகளை வருமாறு விளக்கமாகத் தரலாம் ! –

1. கொல்யானை – ‘ல்’ ல்லின் அருகே ‘யா’ என்ற உயிர்மெய் வந்துள்ளதைக் காணலாம் !

2. வெள்யானை – ‘ள்’ளின் அருகே ‘யா’ என்ற உயிர்மெய் வந்துள்ளதைக் காணலாம் !

3. கோள்வளை – ‘ள்’ளின் அருகே ‘வ’ என்ற உயிர்மெய் வந்துள்ளதைக் காணலாம் !
4. வெள்வளை – ‘ள்’ளின் அருகே ‘வ’ என்ற உயிர்மெய் வந்துள்ளதைக் காணலாம் !

இதே விதிக்கு நச்சர் தந்த எடுத்துக்காட்டுகளைக் கீழ்வருமாறு விளக்கலாம் !
5. செல்வம் - ‘ல்’ ல்லின் அருகே ‘வ’ என்ற உயிர்மெய் வந்துள்ளதைக் காணலாம் !

6. வெள்யாறு -  ‘ள்’ளின் அருகே ‘யா’ என்ற உயிர்மெய் வந்துள்ளதைக் காணலாம் !
7. ‘கள்வன்’ - ‘ள்’ளின் அருகே ‘வ’ என்ற உயிர்மெய் வந்துள்ளதைக் காணலாம் !

***

தொடத் தொடத் தொல்காப்பியம் (343)
-முனைவர் சு.சௌந்தரபாண்டியன்

நூன் மரபில் நிற்கிறோம் !

எந்த எழுத்து எந்த எழுத்தின் அருகே நிற்கலாம் என்பதை ‘மயக்கம்’ என்ற கலைச் சொல்லால் விளக்கி வருகிறார்  தொல்காப்பியர் ! –
“ஙஞணந மனவெனும் புள்ளி முன்னர்த்
தத்த மிசைக ளொத்தன நிலையே ” (நூன் . 25)

‘ஙஞணநமன  எனும் புள்ளி முன்னர்த்’ – ங ,ஞ, ண, ந, ம, ன  எனும் மெய்யெழுத்துகளின் முன்னே,
‘தத்தம்  மிசைகள்  ஒத்தன நிலையே’ – அவற்றின் இன எழுத்துகள் அருகே வரலாம் !

இளம்பூரணர் தந்த எடுத்துக்காட்டுகளை வருமாறு விளக்கலாம் !-

1. தெங்கு – ‘ங்’கின் இன எழுத்தாகிய ‘கு’ அருகே வந்தது ; (கு – மென்றொடர்க்       குற்றியலுகரம்)

2. மஞ்சு – ‘ஞ்’சின் இன எழுத்தாகிய ‘சு’ அருகே வந்தது ; (சு – மென்றொடர்க் குற்றியலுகரம்)

3. வண்டு – ‘ண்’ணின் இன எழுத்தாகிய ‘டு’ அருகே வந்தது ; (டு – மென்றொடர்க் குற்றியலுகரம்)

4. பந்து – ‘ந்’தின் இன எழுத்தாகிய ‘து’ அருகே வந்தது ; (து – மென்றொடர்க் குற்றியலுகரம்)

5. கம்பு – ‘ம்’மின் இன எழுத்தாகிய ‘பு’ அருகே வந்தது ; (பு – மென்றொடர்க் குற்றியலுகரம்)

6. கன்று – ‘ன்’னின் இன எழுத்தாகிய ‘று’ அருகே வந்தது ; (று – மென்றொடர்க் குற்றியலுகரம்)

இதே தொல்காப்பிய நூற்பாவிற்கு நச்சினார்க்கினியர் தந்த எடுத்துக்காட்டுகளை வருமாறு விளக்கலாம் !

7. கங்கன் -  ‘ங்’கின் இன எழுத்தாகிய ‘க’ அருகே வந்தது .

8. கஞ்சன் -  ‘ஞ்’சின் இன எழுத்தாகிய ‘ச’ அருகே வந்தது .

9. கண்டன் -  ‘ண்’ணின் இன எழுத்தாகிய ‘ட’ அருகே வந்தது .

10. கந்தன் -  ‘ந்’தின் இன எழுத்தாகிய ‘த’ அருகே வந்தது .

11. கம்பன் -  ‘ம்’மின் இன எழுத்தாகிய ‘ப’ அருகே வந்தது .

12. மன்றன் -  ‘ன்’னின் இன எழுத்தாகிய ‘ற’ அருகே வந்தது .
***

தொடத் தொடத் தொல்காப்பியம் (344)
-முனைவர் சு.சௌந்தரபாண்டியன்

ண , ன – ஆகிய இரு மெல்லெழுத்துகள் அருகே எந்த எழுத்துகள் அருகே நிற்கத் தக்கவை என்று இப்போது உரைக்கிறார் தொல்காப்பியர் ! –
“அவற்றுள்
ணனஃகான்  முன்னர்க்
கசஞப  மயவவ் வேழு முரிய” (நூன் . 26)

’ ணனஃகான்  முன்னர்’ – ண , ன ஆகிய இரு மெல்லெழுத்துகளின் அருகே,
‘கசஞப  மயவ  அவ் வேழும்  உரிய’ – க , ச , ஞ , ப , ம , ய , வ எனும் அந்த ஏழு எழுத்துகளும் வரலாம் !

இளம்பூரணர், இந்த விதிக்குத் தரும் எடுத்துக்காட்டுகளை வருமாறு விளக்கலாம் !-
1. வெண்கலம் -  ‘ண்’ணின் அருகே ‘க’ வந்தது .

2. புன்கண் -  ‘ன்’னின் அருகே ‘க’ வந்தது .

3. வெண்சாந்து -  ‘ண்’ணின் அருகே ‘சா’ வந்தது .

4. புன்செய் -  ‘ன்’னின் அருகே ‘செ’ வந்தது .

5. வெண்ஞாண் -  ‘ண்’ணின் அருகே ‘ஞா’ வந்தது .

6. பொன்ஞாண் -  ‘ன்’னின் அருகே ‘ஞா’ வந்தது .

7. வெண்பலி -  ‘ண்’ணின் அருகே ‘ப’ வந்தது .

8. பொன்பெரிது -  ‘ன்’னின் அருகே ‘பெ’ வந்தது .

9. வெண்மாலை -  ‘ண்’ணின் அருகே ‘மா’ வந்தது .

10. பொன்மாலை -  ‘ன்’னின் அருகே ‘மா’ வந்தது .

11. மண்யாது -  ‘ண்’ணின் அருகே ‘யா’ வந்தது .

12. பொன்யாது -  ‘ன்’னின் அருகே ‘யா’ வந்தது .

13. மண்வலிது -  ‘ண்’ணின் அருகே ‘வ’ வந்தது .

14. பொன்வலிது -  ‘ன்’னின் அருகே ‘வ’ வந்தது .

நச்சர் இதே தொல்காப்பிய விதிக்குத் தரும் வேறு சில  எடுத்துக்காட்டுகளைக் கீழ்வருமாறு விளக்கலாம் !-
15. எண்கு -  ‘ண்’ணின் அருகே ‘கு’ வந்தது .

16. பண்பு -  ‘ண்’ணின் அருகே ‘பு’ வந்தது .

17. வெண்மை -  ‘ண்’ணின் அருகே ‘மை’ வந்தது .

18. மண்யாறு -  ‘ண்’ணின் அருகே ‘யா’ வந்தது .

19. எண்வட்டு -  ‘ண்’ணின் அருகே ‘வ’ வந்தது .

20. புன்கு -  ‘ன்’னின் அருகே ‘கு’ வந்தது .

21. மென்ஞாண்-  ‘ன்’னின் அருகே ‘ஞா’ வந்தது .

22. அன்பு -  ‘ன்’னின் அருகே ‘பு’ வந்தது .

23. வன்மை -  ‘ன்’னின் அருகே ‘மை’ வந்தது .

24. இன்யாழ் -  ‘ன்’னின் அருகே ‘யா’ வந்தது .

25. புன்வரகு -  ‘ன்’னின் அருகே ‘வ’ வந்தது .

நச்சர், தம் உரை ஈற்றில் இதனையும் குறிக்கிறார் – “எண்வட்டு , வினைத் தொகை ; எண்கு , புன்கு - பெயர்”.
***

Dr.S.Soundarapandian wrote: தொடத் தொடத் தொல்காப்பியம் (4)

- முனைவர் சு.சௌந்தரபாண்டியன்
எம்.ஏ.(தமிழ்),எம்.ஏ(ஆங்கிலம்),பி.எட்.,டிப்.(வடமொழி),பி.எச்டி
சென்னை-33

களவியல் ,கற்பியல் என்று தொல்காப்பியத்தில் இரண்டு இயல்கள் உள்ளன.இவற்றில் தோழிப்பெண் தலைவியிடம் எந்தெந்தச் சூழல்களில் எவ்வெவற்றைப் பேசலாம், தாய்,தலைவியிடம் எப்போது பேசலாம்,தலைவன் தலைவியிடம் எம்மாதிரியான இடங்களிற் சொல்லாடலாம்,பேசுவோர் என்னென்ன கருத்துப்படப் பேசலாம் என்றெல்லாம் தொல்காப்பியர் விதிகளை வகுத்துள்ளார்!
ஓர் எடுத்துக்காட்டு :-
” பண்பிற் பெயர்ப்பினும் பரிவுற்று மெலியினும்
அன்புற்று நகினும் அவட்பெற்று மலியினும்
ஆற்றிடை யுறுதலும் அவ்வினைக் கியல்பே “ (களவியல் 12)
என்பது அவர் வகுத்துள்ள விதி.
அஃதாவது,தோழி தலைவனிடம், “ நீ தலைவியிடம் இப்படி இரகசியமாகப் பழக எண்ணுகிறாயே,இது நல்ல பண்புதானா?” என்று கேட்கும்போதும், தலைவன்(காதலன்),தலைவியை நினைத்து நினைத்து உடல் மெலியும்போதும்,தோழி தலைவனைக் கேலிசெய்யும்போதும்,தோழி தலைவியைச் சந்திக்கத் தலைவனை அனுமதிக்கும்போதும் , தலைவனானவன் தோழியிடம் பேசலாம்” என்பது இவ் விதியின் பொருளாகும்.
இங்கு நமக்கு ஓர் ஐயம் வருகிறது! யாரிடம் யார் எப்படிப்பேசினால் இவருக்கென்ன? இதற்கு விதி தேவையா? என்றெல்லாம் வினாக்கள் எழுகின்றன!
இவற்றுக்கு விடை தொல்காப்பியத்தில் இல்லை! உரையாசிரியர்களிடமும் இல்லை!
விடையை நாம் சமுதாயத்திலிருந்து பெறவேண்டும்!
வீட்டில் சிறுமி அதிகமாகப் பேசினால் என்ன சொல்கிறார்கள்? “ இந்தா வயசுக்குத் தக்கன பேசு! “ என அதட்டுகிறார்கள் அல்லவா? என்ன பொருள்? ஒரு சிறுமி இவ்விவற்றை இந்த அளவுதான் பேசவெண்டும் என்று நம் முன்னோர்கள் பாதை வகுத்துள்ளார்கள் என்பதுதானே?
அலுவலகத்திலிருந்து மாலை வீடு திரும்புகிறார் ஒருவர்; அப்போது வாசல் காப்போன்,”சார்,கோபமாக இருக்கிறீர்களா? காபி சாப்பிடுகிறீர்களா?” என்று கேட்டால் வீட்டுக்காரர் அதை விரும்புவாரா? அதே கேள்வியை வீட்டுக்குள் சென்றதும் அவரின் மனைவி கேட்டால் அவர் மகிழ்வார்!
வங்கியில் பணம் எடுக்கிறீர்கள் ; அப்போது ,யாரோ ஒருவர் ,”சார்! பணத்தை எண்ணிப்பார்த்தீர்களா?”என்று கேட்டால் நீங்கள் என்ன நினைப்பீர்கள்? ”ஆகா! நம் பணத்துக்கு ஆபத்து! நாம் எச்சரிக்கையாக இருக்கவேண்டும் !” என நினைக்கமாட்டீர்கள்?உங்களிடம் ஒரு மனக் கலவரம் ஏற்படாது? அதே நேரத்தில், வங்கிக் காசாளர்,”சார்! பணத்தை என்ணிப்பார்த்தீர்களா? சரியாக இருக்கிறதா?”என்று கேட்டால் நீங்கள் அகமகிழ்வீர்கள்!
நாம் பார்த்த இந்த எடுத்துக்காட்டுக்களிலிருந்து என்ன தெரிகிறது?

யாரும் எதையும் பேசலாம் என்று நினைக்கக் கூடாது;பேச்சுக்கு (பேச்சைத்தான் ‘கூற்று’ என்று தொல்காப்பியம் எழுதுகிறது) ஒரு வரன்முறை உண்டு! யார், யாரிடம், எப்போது ,எதைப் பேசலாம் என்றெல்லாம் பழந்தமிழர்கள் கோடு போட்டு வாழ்ந்தனர்! அதைத்தான் சூத்திரங்களாக எழுதினார் தொல்காப்பியர்!
ஐயம் நீங்கியதா?
* * *

[You must be registered and logged in to see this link.]

தொடத் தொடத் தொல்காப்பியம் (345)
-முனைவர் சு.சௌந்தரபாண்டியன்

நூன்மரபில் அடுத்து நாம் காணப்போவது-

“ஞநமவ  வென்னும் புள்ளி முன்னர்
 யஃகா  னிற்றன் மெய்பெற்  றன்றே”  (நூன் . 27)

‘ஞநமவ  என்னும் புள்ளி முன்னர்’ – ஞ் , ந் , ம் ,வ்  ஆகிய மெய்களை அடுத்து,
‘யஃகான்  நிற்றல் மெய்பெற்றன்றே’ – யகரம் வருவது உண்மையாகும்தானே ?

இளம்பூரணர் காட்டுகளை வருமாறு அமைக்கலாம் !-

1. உரிஞ்யாது -  ‘ஞ்’ அருகே ‘யா’ வந்தது .

2. பொருந்யாது -  ‘ந்’ அருகே ‘யா’ வந்தது.

3. திரும்யாது -  ‘ம்’ அருகே ‘யா’ வந்தது.

4. தெவ்யாது -  ‘வ்’ அருகே ‘யா’ வந்தது.

இங்கே ஓர் ஐயம் !

கிளப்பியவர் நச்சினார்க்கினியர் !

தொல்காப்பியர் புணர்ச்சி இலக்கணம் தனியாக ஓதியுள்ளார் ! ஆகவே ‘மயக்கம்’ என்பதை ஒரு தனிச் சொல்லுக்குள்ளேதான் கொள்ளவேண்டும் ! இளம்பூரணர் எப்படி ‘உரிஞ் - யாது’ , ‘பொருந் - யாது’ என்று இருசொல் புணர்ச்சிகளை எடுத்துக்காட்டுகளாகக் கூறலாம் ?

- இதுதான் நச்சர் வினா!

ஆனால் , இளம்பூரணர் காட்டியது மயக்கம்தானே தவிரப் புணர்ச்சிக்காண எடுத்துக்காட்டுகளை அல்ல !

தவிரவும் எந்த இடத்திலும் தொல்காப்பியர் ‘மயக்கம்’ என்பது ஒரு தனிச் சொல்லுக்குள்ளேதான் வரவேண்டும் எனக் கூறவில்லை !

எனவே இளம்பூரணரின் எடுத்துக்காட்டுகளில் தவறேதும் இல்லை !
                                             ***
-------------------------------------------------------------------------------------------------

தொடத் தொடத் தொல்காப்பியம் (345)
-முனைவர் சு.சௌந்தரபாண்டியன்

நூன்மரபில் அடுத்து நாம் காணப்போவது-

“ஞநமவ  வென்னும் புள்ளி முன்னர்
 யஃகா  னிற்றன் மெய்பெற்  றன்றே”  (நூன் . 27)

‘ஞநமவ  என்னும் புள்ளி முன்னர்’ – ஞ் , ந் , ம் ,வ்  ஆகிய மெய்களை அடுத்து,
‘யஃகான்  நிற்றல் மெய்பெற்றன்றே’ – யகரம் வருவது உண்மையாகும்தானே ?

இளம்பூரணர் காட்டுகளை வருமாறு அமைக்கலாம் !-

1. உரிஞ்யாது -  ‘ஞ்’ அருகே ‘யா’ வந்தது .

2. பொருந்யாது -  ‘ந்’ அருகே ‘யா’ வந்தது.

3. திரும்யாது -  ‘ம்’ அருகே ‘யா’ வந்தது.

4. தெவ்யாது -  ‘வ்’ அருகே ‘யா’ வந்தது.

இங்கே ஓர் ஐயம் !

கிளப்பியவர் நச்சினார்க்கினியர் !

தொல்காப்பியர் புணர்ச்சி இலக்கணம் தனியாக ஓதியுள்ளார் ! ஆகவே ‘மயக்கம்’ என்பதை ஒரு தனிச் சொல்லுக்குள்ளேதான் கொள்ளவேண்டும் ! இளம்பூரணர் எப்படி ‘உரிஞ் - யாது’ , ‘பொருந் - யாது’ என்று இருசொல் புணர்ச்சிகளை எடுத்துக்காட்டுகளாகக் கூறலாம் ?

- இதுதான் நச்சர் வினா!

ஆனால் , இளம்பூரணர் காட்டியது மயக்கம்தானே தவிரப் புணர்ச்சிக்காண எடுத்துக்காட்டுகளை அல்ல !

தவிரவும் எந்த இடத்திலும் தொல்காப்பியர் ‘மயக்கம்’ என்பது ஒரு தனிச் சொல்லுக்குள்ளேதான் வரவேண்டும் எனக் கூறவில்லை !

எனவே இளம்பூரணரின் எடுத்துக்காட்டுகளில் தவறேதும் இல்லை !
                                             ***
-------------------------------------------------------------------------------------------------

நன்றி செந்தமிழன் அவர்களே !

தொடத் தொடத் தொல்காப்பியம் (346)
-முனைவர் சு.சௌந்தரபாண்டியன்

நூன்மரபில், எழுத்துகள் அடுத்தடுத்து வருவதற்கான மயக்க விதிகளைப் பார்த்துவருகிறோம் !

இப்போது –
“மஃகான் புள்ளிமுன் வவ்வுந் தோன்றும் ” (நூன் . 28)

அஃதாவது, ‘ம்’ முன்பாக  வகரம் தோன்றும் !

எடுத்துக்காட்டுகள் –

1. நிலம் வலிது  :  இதில் ‘ம்’ முன்பாக ‘வ’ வந்துள்ளது.

இதனை அடுத்துத் தொல்காப்பியர் –

“யரழ  வென்னும் புள்ளி முன்னர்
முதலா கெழுத்து  ஙகரமொடு தோன்றும்” (நூன். 29)

‘யரழ  வென்னும் புள்ளி முன்னர்’ – ய் , ர் , ழ் ஆகிய மூன்று மெய்களின் முன்னே,
‘முதலாகு  எழுத்து  ஙகரமொடு தோன்றும்’ – சொல்லுக்கு முதலில் வரக்கூடிய ஒன்பது உயிர்மெய் எழுத்துகளும் , ‘ங’ வும் வரும் !
இளம்பூரணர் எடுத்துக்காட்டுகளை வருமாறு குறிக்கலாம் ! –

1. வேய்கடிது
இதில் , ‘ய்’ முன்பு ‘க’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

2. வேர்கடிது
இதில் , ‘ர்’ முன்பு ‘க’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

3. வீழ்கடிது
இதில் , ‘ழ்’ முன்பு ‘க’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

4. வேய்சிறிது
இதில் , ‘ய்’ முன்பு ‘சி’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

5. வேர்சிறிது
இதில் , ‘ர்’ முன்பு ‘சி’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

6. வீழ்சிறிது
இதில் , ‘ழ்’ முன்பு ‘சி’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

7. வேய்தீது
இதில் , ‘ய்’ முன்பு ‘தீ’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

8. வேர்தீது
இதில் , ‘ர்’ முன்பு ‘தீ’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

9. வீழ்தீது
இதில் , ‘ழ்’ முன்பு ‘தீ’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

10. வேய்பெரிது
இதில் , ‘ய்’ முன்பு ‘பெ’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

11. வேர்பெரிது
இதில் , ‘ர்’ முன்பு ‘பெ’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

12. வீழ்பெரிது
இதில் , ‘ழ்’ முன்பு ‘பெ’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

13. வேய்ஞான்றது
இதில் , ‘ய்’ முன்பு ‘ஞா’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

14. வேர்ஞான்றது
இதில் , ‘ர்’ முன்பு ‘ஞா’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

15. வீழ்ஞான்றது
இதில் , ‘ழ்’ முன்பு ‘ஞா’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

16. வேய்நீண்டது
இதில் , ‘ய்’ முன்பு ‘நீ’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

17. வேர்நீண்டது
இதில் , ‘ர்’ முன்பு ‘நீ’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

18. வீழ்நீண்டது
இதில் , ‘ழ்’ முன்பு ‘நீ’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

19. வேய்மாண்டது
இதில் , ‘ய்’ முன்பு ‘மா’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

20. வேர்மாண்டது
இதில் , ’ர்’ முன்பு ‘மா’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

21. வீழ்மாண்டது
இதில் , ‘ழ்’ முன்பு ‘மா’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

22. வேய்+யாது  = வேயாது
இதில் , ‘ய்’ முன்பு ‘யா’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

23. வேர்யாது
இதில் , ‘ர்’ முன்பு ‘யா’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

24. வீழ்யாது
இதில் , ‘ழ்’ முன்பு ‘யா’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

25. வேய்வலிது
இதில் , ‘ய்’ முன்பு ‘வ’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

26. வேர்வலிது
இதில் , ‘ர்’ முன்பு ‘வ’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

27. வீழ்வலிது
இதில் , ‘ழ்’ முன்பு ‘வ’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

28. வேய்ஙனம்
இதில் , ‘ய்’ முன்பு ‘ங’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

29. வேர்ஙனம்
இதில் , ‘ர்’ முன்பு ‘ங’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

30. வீழ்ஙனம்
இதில் , ‘ழ்’ முன்பு ‘ங’ வந்துள்ளது ; (அல்வழிப் புணர்ச்சி)

இவற்றில் ‘வேய்ஙனம்’, ‘வேர்ஙனம்’ , ‘வீழ்ஙனம்’ என்ற எடுத்துக்காட்டுகளை நச்சர் , ‘வேய்ங்ஙனம்’, ‘வேர்ங்ஙனம்’ , ‘வீழ்ங்ஙனம்’ என்றே காட்டுகிறார் !

எடுத்துக்காட்டிவிட்டு , இவையெல்லாம் ‘வேர் + ஙனம்’ என்பதுபோன்று புணர்ந்து வந்தவையல்ல ; இவை அக்காலத்தில் மரபுவழியாக  முழுச் சொற்களாக வந்தவையே என்கிறார் !

மேலும் நச்சர், மேலே இளம்பூரணர் காட்டிய சான்றுகளை (1 - 27) ஒத்துக்கொள்ளவில்லை !
ஏன் ?
அவை, ஒரு சொல்லுக்குள்ளே வராத மயக்கம் பற்றியவை  என்கிறார் !
ஒத்துக்கொள்ளாமல் , ஒரு சொல்லுக்குள்ளே அடங்கும் மயக்கங்களை வருமாறு
தருகிறார் !-

1. ஆய்க
இதில், ‘ய்’ அருகே ‘க’ வந்தது .

2. ஆர்க
இதில், ‘ர்’ அருகே ‘க’ வந்தது .

3. ஆழ்க
இதில், ‘ழ்’ அருகே ‘க’ வந்தது .

4. ஆய்தல்
இதில், ‘ய்’ அருகே ‘த’ வந்தது .

5. ஆர்தல்
இதில், ‘ர்’ அருகே ‘த’ வந்தது .

6. ஆழ்தல்
இதில், ‘ழ்’ அருகே ‘த’ வந்தது .

7. ஆய்நர்
இதில், ‘ய்’ அருகே ‘ந’ வந்தது .

8. ஆர்நர்
இதில், ‘ர்’ அருகே ‘ந’ வந்தது .

9. ஆழ்நர்
இதில், ‘ழ்’ அருகே ‘ந’ வந்தது .

10. ஆய்பவை
இதில், ‘ய்’ அருகே ‘ப’ வந்தது .

11. ஆர்பவை
இதில், ‘ர்’ அருகே ‘ப’ வந்தது .

12. ஆழ்பவை
இதில், ‘ழ்’ அருகே ‘ப’ வந்தது .

13. வாய்மை
இதில், ‘ய்’ அருகே ‘மை’ வந்தது .

14. நேர்மை
இதில், ‘ர்’ அருகே ‘மை’ வந்தது .

15. கீழ்மை
இதில், ‘ழ்’ அருகே ‘மை’ வந்தது .

16. எய்சிலை
இதில், ‘ய்’ அருகே ‘சி’ வந்தது .

17. வார்சிலை
இதில், ‘ர்’ அருகே ‘சி’ வந்தது .

18. வாழ்சேரி
இதில், ‘ழ்’ அருகே ‘சே’ வந்தது .

19. தெய்வம்
இதில், ‘ய்’ அருகே ‘வ’ வந்தது .

20. சேர்வது
இதில், ‘ர்’ அருகே ‘வ’ வந்தது .

21. வாழ்வது
இதில், ‘ழ்’ அருகே ‘வ’ வந்தது .

22. பாய்ஞெகிழி
இதில், ‘ய்’ அருகே ‘ஞெ’ வந்தது .

23. நேர்ஞெகிழி
இதில், ‘ர்’ அருகே ‘ஞெ’ வந்தது .

24. வாழ்ஞெண்டு
இதில், ‘ழ்’ அருகே ‘ஞெ’ வந்தது .

25. செய்யாறு
இதில், ‘ய்’ அருகே ‘யா’ வந்தது .

26. பேர்யானை
இதில், ‘ர்’ அருகே ‘யா’ வந்தது .

27. வீழ்யானை
இதில், ‘ழ்’ அருகே ‘யா’ வந்தது .

நச்சர் மேலே கூறிய எடுத்துக்காட்டுகளில் (1 - 27) மொழிக்கு முதலாக வரும் எழுத்துகள் – க , த , ந , ப , ம , சி , வ , ஞெ , யா என்ற ஒன்பது !

மேலும் மொழிக்கு முதல் ஆகாத   வு , வோ , ஞ   ஆகிய எழுத்துகளோடும்  ய் , ர் , ழ் ஆகிய மூன்று எழுத்துகளும் மயங்குதல் உண்டு என்று காட்டுகிறார் ! அவை –

1. ஓய்வு
இதில், ‘ய்’ அருகே ‘வு’ வந்தது .

2. சோர்வு
இதில், ‘ர்’ அருகே ‘வு’ வந்தது .

3. வாழ்வு
இதில், ‘ழ்’ அருகே ‘வு’ வந்தது .

4. ஓய்வோர்
இதில், ‘ய்’ அருகே ‘வோ’ வந்தது .

5. சோர்வோர்
இதில், ‘ர்’ அருகே ‘வோ’ வந்தது .

6. வாழ்வோர்
இதில், ‘ழ்’ அருகே ‘வோ’ வந்தது .

7. ஆய்ஞர்
இதில், ‘ய்’ அருகே ‘ஞ’ வந்தது .

8. சேர்ஞர்
இதில், ‘ர்’ அருகே ‘ஞ’ வந்தது .

9. ஆழ்ஞர்
இதில், ‘ழ்’ அருகே ‘ஞ’ வந்தது .

எழுத்துகளுக்கு மயக்கம் உண்டோ இல்லையோ நமக்கு மயக்கம் உண்டு !

***

தொடத் தொடத் தொல்காப்பியம் (347)
-முனைவர் சு.சௌந்தரபாண்டியன்

நூன்மரபில் அடுத்த நூற்பா –

“மெய்ந்நிலை சுட்டி  னெல்லா வெழுத்துந்
தம்முன் தாம்வரூஉம் ரழவலங் கடையே” (நூன். 30)

என்ன சொல்கிறார் தொல்காப்பியர் ?

எல்லா மெய்யெழுத்துகளுமே தனக்கு அருகே அதே மெய்யெழுத்தை வர அனுமதிக்கும் ! ஆனால் , ர் , ழ்  ஆகிய இரு மெய்கள் மட்டும் தம்மருகே அதே மெய்களை வர அனுமதியா !

இளம்பூரணரின் எடுத்துகாட்டுகளை வருமாறு நல்கலாம் ! –

      1.காக்கை
          இதில்,  ‘க்’ முன் ‘கை’ வந்தது. (க் , கை இரண்டும் ஒரே இனம்தான் ! )

      2. எங்ஙனம்
         இதில்,  ‘ங்’ முன் ‘ங’ வந்தது.

      3. எங்ஙனம்
        இதில்,  ‘ங்’ முன் ‘ங’ வந்தது.

      4. பச்சை
       இதில்,  ‘ச்’ முன் ‘சை’ வந்தது.

      5. மஞ்ஞை
        இதில்,  ‘ஞ்’ முன் ‘ஞை’ வந்தது.

      6. பட்டை
         இதில்,  ‘ட்’ முன் ‘டை’ வந்தது.

    7. மண்ணை
      இதில்,  ‘ண்’ முன் ‘ணை’ வந்தது.

    8. தத்தை
       இதில்,  ‘த்’ முன் ‘தை’ வந்தது.

   9. வெந்நோய்
      இதில்,  ‘ந்’ முன் ‘நோ’ வந்தது.

   10. அப்பை
      இதில்,  ‘ப்’ முன் ‘பை’ வந்தது.

    11. அம்மி
      இதில்,  ‘ம்’ முன் ‘மி’ வந்தது.

    12.வெய்யர்
         இதில்,  ‘ய்’ முன் ‘ய’ வந்தது.

     13. எல்லி
              இதில்,  ‘ல்’ முன் ‘லி’ வந்தது.

      14. எவ்வீ
            இதில்,  ‘வ்’ முன் ‘வீ’ வந்தது.

      15. கொள்ளி
           இதில்,  ‘ள்’ முன் ‘ளி’ வந்தது.

        16. கொற்றி
           இதில்,  ‘ற்’ முன் ‘றி’ வந்தது.

       17. கன்னி
             இதில்,  ‘ன்’ முன் ‘னி’ வந்தது.

இந்தப் பட்டியல் இன்றியமையாதது !

பல்லாயிரக்கணக்கான தமிழ்ச் சொற்களைக் கையாளும்போது , ‘இப்படி வருமா? அப்படி வருமா?’ என்றெல்லாம் வினாக்கள் வரும்! அப்போதெல்லாம் இந்த விதியை நாடவேண்டிவரும் !
***