அறிவு ஜீவியான அண்ணலார்

மெக்காவிலுள்ள கஅபா ஆலயம்,
நாயகம்
(ஸல்) அவர்கள் இளமையாக இருந்த காலத்தில் புதுப்பிக்கப்பட்டது.
பழைய ஆலயத்தின் சுவரில் இருந்த "ஹஜருல் அஸ்வத்' என்னும் பழைய கல்லை, புதிய
ஆலயத்தின் சுவரில் பதித்துக் கட்டும் வேளை நெருங்கியது. அப்போது குறைஷி தலைவர்கள்
தாங்கள் தான் அந்தக் கல்லைப் பதிப்போம் என்று ஒருவருக்கொருவர் உரிமை கொண்டாடினர்.
இந்தக் கல் பதிக்கும் விஷயத்தில், அவர்களுக்குள் போரே வெடிக்கும் சூழல்
உருவானது.
கடைசியில் அவர்கள், மறுநாள் காலையில் யார் கஅபாவுக்குள் முதன்முதலாக
வருகிறாரோ, அவர் சொல்லும் தீர்ப்பை ஏற்பது என்று முடிவு செய்தனர்.
மறுநாள் ஒரு
இளைஞர் முதலாவதாக கஅபா ஆலயம் நோக்கி வந்தார். அவர் வேறு யாருமல்ல! நபிகள்நாயகம்
(ஸல்) அவர்கள் தான்! குறைஷி தலைவர்கள் அவர்களை நோக்கி, "அல்அமீன் வருகிறார்,
அல்அமீன் வருகிறார்' என்று ஆரவாரம் செய்தனர். "அல்அமீன்' என்றால் "இறை
நம்பிக்கையாளர்' என்று பொருள்.
அண்ணலார் அவர்கள் ஆலயத்துக்குள் இருந்து வெளியே
வந்ததும், எல்லோரும் அவர்களிடம் வந்து, ""தாங்களே சொல்லுங்கள், எங்களில் யார்
இந்தக் கல்லை எடுத்துச் சென்று பதிக்க வேண்டும்,'' என்று.
அறிவுஜீவியான நாயகம்
(ஸல்) அவர்கள், ஒரு போர்வையை எடுத்து வரச்சொன்னார்கள். கல்லை அதன் நடுவில் வைத்து
எல்லோருமாக போர்வையின் முனைகளைப் பிடித்து சுமந்து வாருங்கள்,'' என்றார்கள்.
குறைஷித்தலைவர் களுக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சி. எல்லோருக்கும் அந்த போர்வையைப்
பிடிக்கும் பாக்கியம் கிடைத்தது. அந்தப் புனிதக்கல்லை அண்ணலார் அவர்களே சுவரில்
பதித்தார்கள். இதனால் அனைவருமே திருப்தியடைந்தனர். தேவையற்ற ஒரு போர்
தவிர்க்கப்பட்டது. குறைஷித்தலைவர்களிடையே சமத்துவத்தை வளர்க்க அண்ணலாரின் இந்தச்
செய்கை பக்கபலமாக இருந்தது.
யாருக்காகவும் நெறி மீறக்கூடாது
நல்ல குணம், நல்ல
நெறிமுறைகளை நெருங்கியவர் களுக்காக கூட மீறக்கூடாது என்பதில் நபிகள் நாயகம்(ஸல்)
அவர்கள், மிகவும் கண்டிப்புடன் இருந்தார்கள்.
ஒருமுறை நபிகள் நாயகம் (ஸல்)
அவர்கள், அனஸ்பின் மாலிக் என்ற தமது தோழரின் இல்லத்திற்கு சென்றிருந்தார்கள். அந்த
தோழர், நபிகளாருக்கு ஆட்டுப்பால் கறந்து, அதில் சிறிது தண்ணீர் சேர்த்து
பருகுவதற்காகக் கொடுத்தார். உபசரித்தவர் மனம் நோகக்கூடாது என்பதற்காக, அதில் நாயகம்
(ஸல்) அவர்கள், சிறிதளவு பருகினார்கள். அப்போது அவரது இடதுபுறம், நபிகளாரின் மிக
நெருங்கிய தோழர் அபூபக்கர் (ரலி) அவர்களும், உமர் (ரலி) அவர்களும், வலதுபக்கத்தில்
கிராமவாசி ஒருவரும் இருந்தனர்.
கையில் மீதிப்பால் இருந்தது. உமர் (ரலி) அவர்கள்,
அந்தப்பாலை அபூபக்கர் அவர்களுக்கு கொடுங்கள்,'' என்று நபிகளாரிடம்
கூறினார்கள்.
""(முதலில்) வலப்பக்கம் இருப்பவரிடமே கொடுக்க வேண்டும். வலது
பக்கம் இருப்பவரே (இடப்பக்கம் இருப்பவரை விட) அதிக <உ<ரிமையுடையவர்,'' என்ற
நபி மொழியின்படியும், மரபின் படியும் மீதிப்பாலை கிராமவாசிக்கே நபிகளார்
கொடுத்தார்கள்.
நீதி நியதியை அவர்கள் யாருக்காகவும் விட்டுக்கொடுத்ததில்லை. நல்ல
பண்புகளை யாருக்காகவும் மீறாமல், தமது தோழர்களும் அதைப் பின்பற்ற வேண்டும்
என்பதில், நபிகளார் அவர்கள் மிகுந்த கவனம் செலுத்தினார்கள்.

உங்கள் வரவேறிக தக்க ஆக்கத்தை தந்த உங்களுக்கு என் வாழ்த்துக்கள்