Search found 1 match for ஆட

****************************
ஆடு மேய்க்கின்ற வேலையே நபி (ஸல்) அவர்கள் செய்த முதல் தொழிலாகும்.
"அல்லாஹ் அனுப்பிய எந்த நபியும் ஆடுமேய்க்காமல் இருந்ததில்லை." என்று இறைதூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். அப்போது நபித்தோழர்கள், நீங்களுமா? என்று வினவினார்கள். "ஆம், மக்காவாசிகளின் சில கீராத் கூலிக்காக ஆடு மேய்ப்பவனாக நான் இருந்தேன்" என நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். (நூல்: புஹாரி 2262)
எல்லா நபிமார்களும் ஆடு மேய்க்கும் தொழில் செய்திருக்கிறார்கள். குறிப்பிட்ட ஒரு தொழிலூடாக அல்லாஹ் தனது தூதர்கள் அனைவரையும் பயிற்றுவித்திருக்கிறான் என்பதைப் பார்க்கின்ற போது அதிலிருந்து நமக்கும் பல படிப்பினைகள் உள்ளன என்பதை உணர்ந்து கொள்ள முடியும்.
ஆடு மேய்த்ததன் மூலமாக நபிமார்கள் பெற்றுக்கொண்ட படிப்பினைகளை ஒவ்வொன்றாகப் பார்ப்போம்.
(1) #பொறுப்புணர்வு:
ஆடு மேய்ப்பதன் மூலம் நபிமார்களுக்கு கிடைக்கப்பெற்ற மிகமுக்கியமான பண்புதான் பொறுப்புணர்வாகும்.
இறைதூதர் (ஸல்)அவர்கள் கூறினார்கள்; நீங்கள்ஒவ்வொருவரும் பொறுப்பாளிகளே. உங்கள் பொறுப்புக்குட்பட்டவை பற்றி நீங்கள் விசாரிக்கப்படுவீர்கள். மக்களின் மீது ஆட்சிபுரியும் தலைவர்அவர்களுக்குப் பொறுப்பாளியாவான். அவர்களை பராமரித்த விதம் குறித்து அவன் விசாரிக்கப்படுவான். பெண் தன்கணவரின் வீட்டிற்கும் அவனுடைய குழந்தைகளுக்கும் பொறுப்பாளியாவாள். அவர்களை பராமரித்த விதம் குறித்து அவள் விசாரிக்கப்படுவாள். அடிமை தன் எஜமானின் செல்வத்திற்கு பொறுப்பாளியாவான், அவன் அதைப் பாதுகாத்த விதம் குறித்து விசாரிக்கப்படுவான். ஆக நீங்கள் ஒவ்வொருவரும் பொறுப்பாளிகளே! உங்கள் பொறுப்புக்குட்பட்டவை குறித்து விசாரிக்கப்படுவீர்கள் என அப்துல்லாஹ் இப்னு உமர் (ரழி) அறிவித்தார்.
(நூல்: புஹாரி 2554)
பொதுவாகவே ஆட்டின் சொந்தக்காரர்கள் ஆட்டினை மேய்ச்சலுக்கு அழைத்துச் செல்வதில்லை. இதற்காக அவர் ஒரு ஆட்டிடையனை சம்பளத்திற்கு அமர்த்தி இருப்பார்.  இவ்வாறாக ஒரு முதலாளியின் கீழ் வேலை செய்வதால் ஆட்டு இடையர்கள் தங்களது பொறுப்பில் விடப்பட்ட ஆட்டுமந்தை சம்பந்தமாக தங்களுடைய முதலாளிகளுக்கு பதிலளிக்க கடமைப்பட்டிருப்பர். ஒரு இடையன் தன் முதலாளியிடம் வந்து "ஆட்டைத் தொலைத்துவிட்டேன் என்னை?மன்னித்துவிடுங்கள்" என்று கூற இடையனுக்கு அனுமதில்லை.
தலைமத்துவத்திற்கு இது முக்கிய பாடாமாகும். இதன் மூலமாக அவர்கள் அனுப்பப்பட்ட சமூகத்திற்கு முழுப்பொறுப்பையும் அவர்களே ஏற்று மக்களுக்காக அவர்கள் பதிலளிக்க கடமைப்பட்டிருக்கிறார் என்பதை அல்லாஹ் தனது நபிமார்களுக்கு வலியுறுத்தி இருக்கின்றான்.

(2) #பொறுமை:
மேய்ச்சலுக்காக அழைத்துச் செல்லப்படும் ஆடுகள் உணவு உண்ண அதிகமான நேரத்தை எடுத்துக் கொள்வது வழமை. அவைகள் தங்களுக்குள் சண்டையிட்டுக் கொள்வதும், விளையாடுவதும் கூட தினசரி நடக்கும் நிகழ்வுகளே! இவைகளையெல்லாம் பார்த்துவிட்டு இடையன் ஆடுகளைப் பார்த்து "நேரம் ஆகிவிட்டது, கிளம்ப வேண்டும்" என்று அவைகளிடம் கூற இயலாது. கூறினாலும் அவைகளுக்கு அது விளங்காது. அனைத்தையும் இடையர்களின் பொறுத்துக் கொள்ளதான் வேண்டும். அதனால்தான் மேய்ச்சலுக்கு ஆடுகளை கொண்டு செல்கின்ற அனைத்து இடையர்களுமே தம் ஆடுகளை முன்பகலில் மேய்க்க அழைத்து சென்றால் பொழுது சாய்ந்த பின்புதான் திரும்புவதை நாம் காண்கின்றோம்.
ஆடுகளை மேய்ப்பதன் மூலம் பெற்ற அனுபவத்தின் மூலம் அனைத்து நபிமார்களும் தங்களுடைய மக்களிடம் எவ்வாறு பொறுமையாக நடந்து கொள்வது என்பதனைக் கற்றுக்கொண்டனர். நபி மூஸா (அலை) அவர்கள் பல ஆண்டுகள் ஆடு மேய்ப்பவராகவும், அதன் மூலம் பெற்ற பயிற்சியினூடாக பல கடினமான சந்தர்ப்பங்களில் கூட அழகிய பொறுமையை அவர் மேற்கொண்டார் என்பதை வரலாறுகளில் காணமுடிகிறது. எகிப்தை விட்டு மூஸா (அலை) அவர்கள் வெளியேறி சுஹைப் (அலை) அவர்களின் மகளை மணக்க அவரின் கீழ் எட்டு முதல் பத்து ஆண்டுகள் பணியாளராக இருக்க ஒப்பந்தம் செய்து கொண்டார்கள்.  
"அதற்கு அவர் (சுஹைப்) மூஸாவிடம் கூறினார். நீங்கள் என்னிடம் எட்டு வருடங்கள் வேலைசெய்ய வேண்டுமென்ற நிபந்தனையின் மீது இவ்விரு பெண்களில் ஒருத்தியை நான் உங்களுக்கு திருமணம் செய்து கொடுக்க விரும்புகிறேன். நீங்கள் அதைப் பத்து வருடங்களாக முழுமை செய்தால், அதுவும் நீங்கள் எனக்கு செய்யும் நன்றிதான். (அல்குரான் 28:27)
மேலுள்ள வசனத்தில் மூஸா (அலை) அவர்கள் சுஹைப் (அலை) அவர்களுக்கு எட்டு வருடங்களா அல்லது பத்து வருடங்களா வேலை செய்தார்கள் என்பது பற்கி சொல்லப்படவில்லை. ஆனால் பத்து வருடங்கள் வேலை செய்தார்கள் என ஜிப்ரீல் (அலை) அவர்கள் மூலமாக நபி (ஸல்) அவர்கள் அறிந்து கொண்டார்கள்.
மேலும் பல நபிமார்கள் தங்களுடைய மக்களிடம் மேற்கொண்ட பொறுமையைப் பற்றி குர்ஆனில் பல இடங்களில் காணமுடிகிறது. நூஹ் (அலை) அவர்கள் 950 வருடங்களாக  தன்னுடைய தூதுச் செய்தியை இரவும், பகலும் அனைத்து வழிகளிலும் பொறுமையுடன் எத்திவைத்தார்கள். ஆனாலும் அம்மக்கள் அதை நிராகரிப்பையே வழமையாகக் கொண்டிருந்தார்கள்.